Katedra Konserwacji i Restauracji Tkanin Zabytkowych to jedyna w Polsce Katedra kształcąca konserwatorów tkanin zabytkowych. Studenci rozpoczynają naukę od teoretycznych i praktycznych zajęć z technik tkackich i hafciarskich. W trakcie ćwiczeń wykonują dwie kopie z zastosowaniem technik tapiserii i historycznych ściegów hafciarskich. Ćwiczenia te są sprawdzianem predyspozycji studenta do zawodu konserwatora tkanin zabytkowych: precyzji, staranności, umiejętności obserwacji i sprawności manualnej.

 

Kierownik Katedry: p.o. kierownika as. mgr Agnieszka Krzemińska-Maciejko

Prowadzący:

adi. dr Monika Stachurska

as. mgr Agnieszka Krzemińska-Maciejko

as. mgr Anna Konopko

• Pracownia Konserwacji i Restauracji Tkanin Zabytkowych
• Pracownia Technologii i Technik Tkackich i Haficiarskich

Od II roku studenci rozpoczynają zajęcia przy obiektach zabytkowych. Wykłady i ćwiczenia podzielone są na bloki tematyczne i obejmują:

• na II roku: konserwację i restaurację kilimów, sumaków i kobierców;
• na III roku: konserwację i restaurację tapiserii;
• na IV roku: konserwację i restaurację tkanin jedwabnych i haftów;
• na V roku: konserwację i restaurację tkanin archeologicznych i o nietypowej technice wykonania.

Wykłady obejmują historię kobiernictwa, tapiserii, zarys historii włókiennictwa, farbiarstwa, zagadnienia związane technologią i technikami wykonywania poszczególnych rodzajów tkanin, analizą fizykochemicznych i biologicznych przyczyn zniszczeń, teorią i metodyką konserwacji tkanin, profilaktyką oraz sposobami przechowywania i eksponowania obiektów tekstylnych. Ćwiczenia są praktyczną nauką konserwacji i restauracji kobierców, tapiserii, tkanin jedwabnych, haftów i tkanin archeologicznych. Obiekty dobierane są tak, aby zawierały możliwie pełny zakres problemów konserwatorskich. W ramach ćwiczeń praktycznych studenci wykonują konserwację danego rodzaju tkaniny wraz z pełną dokumentacją konserwatorską. Nabywają umiejętności w zakresie prawidłowego rozpoznawania przyczyn i stopnia destrukcji, właściwego opracowywania programów konserwatorskich, dokumentowania procesu konserwatorskiego, praktycznego wykonywania różnorodnych zabiegów techniczno-konserwatorskich. Studenci III, IV i V roku piszą prace seminaryjne oparte na literaturze przedmiotu, których celem jest uzupełnienie i poszerzenie wiedzy. Na VI roku studiów studenci realizują pracę magisterską. Od II roku studenci uczestniczą w wakacyjnych praktykach studenckich organizowanych m.in. w klasztorze OO. Paulinów na Jasnej Górze, Pracowni Konserwacji Tkanin Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Pałacu w Wilanowie oraz w Muzeum Narodowym w Gdańsku.