W wakacje studentki naszego wydziału pod kierownictwem asystenta mgr. Łukasza Wojtowicza zakończyły prace nad dwoma ramami do XIX-wiecznych obrazów z parafii Św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Postoliskach.

            Opracowanie sposobu ekspozycji konserwowanych obiektów jest istotnym elementem programu konserwatorskiego. W trakcie prac konserwatorskich realizowanych przez studentki: Aleksandrę Trocką i Zofię Nowak-Buczyńską w ramach zajęć w Pracowni Konserwacji i Restauracji Malarstwa na Podłożach Ruchomych II, kierowanej przez dr hab. Joannę Czernichowską prof. ASP, podjęto nieczęstą decyzję o zmianie kształtu obu obrazów. Dlaczego? Zostały one bowiem w przeszłości zmienione przez konserwatora, który do zwieńczonych łukiem płócien dokleił w górnych narożnikach łaty, przez co obrazy zyskały kształt prostokątny. Tego typu praktyki nie są jednak zgodne ze współczesną etyką zawodu, a sposób ich wykonania również pod względem estetycznym pozostawiał wiele do życzenia. Ponadto oryginalny, zakończony u góry łukiem kształt podobrazi, stanowił ważne świadectwo historii obiektów, które pierwotnie eksponowane były w bocznych ołtarzach kościoła. Z tych powodów postanowiono przywrócić obrazom kształt sprzed XX-wiecznych ingerencji.

Konsekwencją tej decyzji była konieczność zaprojektowania oraz wykonania nowych ram dla obu obrazów. W pierwszej kolejności wykonano rysunek profili ram, które opracowano na podstawie analizy stylistycznej ołtarzy bocznych znajdujących się w kościele w Postoliskach. Przygotowane zostały szczegółowe pomiary, na podstawie których wykonano rysunki techniczne. Prace stolarskie zrealizował doświadczony stolarz i specjalista w zakresie konserwacji drewna zabytkowego – Ireneusz Szarek z Pracowni Konserwatorskiej Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.

Prace pozłotnicze wykonane zostały przez zespół studentek: Aleksandrę Trocką, Zofię Nowak – Buczyńską, Joannę Dziduch i Katarzynę Kasperowicz pod kierunkiem mgr. Łukasza Wojtowicza. Ramy zostały przeklejone klejem króliczym, po czym w wielu warstwach położono zaprawę klejowo-kredową. Kolejnym etapem było długotrwałe szlifowanie zaprawy, tak by uzyskać   podłoże o odpowiedniej gładkości. Dopiero na tak opracowanej powierzchni można było kłaść cienkie płatki szlagmetalu.

            Pozłotę wykonano szlagmetalem w technice „na mat” na mikstion olejny. Kolorystyka polichromii ramy została opracowana w odpowiednio dobranym odcieniu jasnej szarości, mającej pasować do estetyki bocznych ołtarzy z kościoła w Postoliskach.

            Gotowe już ramy czekają więc teraz na zakończenie prac przy postoliskowych obrazach, żeby wkrótce zawisnąć razem z nimi na ścianach kościoła!