Prof. ASP dr hab. Weronika Liszewska

Opublikowano 31 grudnia 2020

Konserwator-restaurator dzieł sztuki; wykładowca akademicki.

Specjalizacja: konserwacja i restauracja książki, grafiki i skóry zabytkowej.

Stopień magistra uzyskała z wyróżnieniem w 1993 roku na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Warszawie w specjalności konserwacja i restauracja książki, grafiki i skóry zabytkowej; Stopień doktora w zakresie sztuki pod kierunkiem prof. dr hab. Wojciecha Kurpika (2003); Stopień doktora habilitowanego sztuki (2013); Profesor nadzwyczajny ASP w Warszawie (2014).

Od 1993 roku prowadzi zajęcia w Pracowni Konserwacji i Restauracji Grafiki i Rysunku na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Warszawie (Katedra Konserwacji i Restauracji Starych Druków i Grafiki); Wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Sztuki Orientu (2006-2012); Wiceprezes Polskiego Instytutu Studiów nad Sztuką Świata (2012-2020); Współpracowała z wieloma instytucjami w kraju i zagranicą. Prowadzi działalność dydaktyczną, prace konserwatorsko-restauratorskie, interdyscyplinarne prace naukowo-badawcze i dokumentacyjne; 

Najważniejsze dokonania artystyczne i naukowe: badania zastosowania i modyfikacji japońskich metod dublowania w konserwacji zabytkowych malowideł na jedwabiu i tkanin jedwabnych; konserwacja-restauracja zespołów malowideł japońskich i chińskich z kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie i Muzeum Mazowieckiego w Płocku; opracowanie rekomendacji dla ochrony dziedzictwa w ramach międzynarodowej konferencji Ministrów Kultury Azji i Europy (CMM ASEM); Konserwacja-restauracja i badania zespołu drzeworytów japońskich (XVIII-XIX w.) z kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie; Konserwacja i restauracja dużych zespołów grafik, rysunków i dokumentów ze zbiorów Muzeum Warszawy, Muzeum Papiernictwa w Dusznikach-Zdroju, Muzeum Powstania Warszawskiego, Żydowskiego Instytutu Historycznego (Archiwum Ringelbluma). Komplementarne analizy technologii wykonania warstw  malarskich na podłożach papierowych i pergaminowych, w tym pionierskie badania izotopów zawartych pierwiastków; Opracowanie modyfikacji metod uzupełniania ubytków zabytkowych podłoży pergaminowych, z użyciem mieszanek włókien kolagenowych i celulozowych; Opracowanie oceny zabytkowych podłoży pergaminowych na podstawie zespołu komplementarnych badań właściwości hydrotermicznych (DSC), badań optycznych i spektroskopowych; Opracowanie wyników przekrojowych badań technologicznych atramentów metodą spektroskopii ramanowskiej (mikro-Raman) oraz fluorescencji rentgenowskiej (mikro- i makro-XRF) w zespole polskich rękopisów na pergaminie od XII do XVI wieku; Badania technologiczne, dokumentacyjne lub/i konserwacja-restauracja rękopisów na pergaminie (II/III–XIX w.) z kolekcji m. in. Muzeum Narodowego w Warszawie, Biblioteki Franciszkanów w Jerozolimie, Archiwum Narodowego w Krakowie, Biblioteki Seminaryjnej we Włocławku, Biblioteki Diecezjalnej w Kłodzku, Archiwum i Muzeum Archidiecezjalnego w Białymstoku, Biblioteki Diecezjalnej w Pelplinie, Parafii Wniebowzięci NMP w Kłodzku (Archiwum Wielkiego Dekanatu Kłodzkiego) –  w tym aktów lokacyjnych Płocka (1237) i Krakowa (1257), najstarszego pergaminu w zbiorach polskich (II/III w.) – fragmentu monologu Pazyfae z Kreteńczyków Eurypidesa (MNW) oraz przypuszczalnie najstarszych zachowanych rękopisów wykonanych w Polsce – Pericopae evangelicae (XII w.) oraz Pontificale Plocense I (XII/XIII w.).

Kierunki zainteresowań naukowych i twórczych: metody badań i konserwacji-restauracji grafiki zabytkowej; problematyka metody badań oraz konserwacji i restauracji  zabytkowych podłoży pergaminowych i skóry zabytkowej; problematyka badań, dokumentacji i konserwacji rękopisów; konserwacji i restauracji sztuki orientalnej; problematyka konserwacji sztuki pogranicza, zawierającej elementy różnorodnych wpływów kulturowych; zagadnienia interpretacji w sztuce i jej konserwacji; zagadnienia estetyczne w sztuce i jej konserwacji.

Dodatkowe doświadczenia zawodowe zdobyte w ramach współpracy międzynarodowej: udział w międzynarodowych warsztatach ICCROM w Tokyo i Kyoto “International Course on Japanese Paper Conservation” (1997); staż naukowo-artystyczny w pracowni konserwatorskiej Biblioteki Narodowej w Oslo w ramach stypendium rządu Królestwa Norwegii (2001); udział w warsztatach w ramach międzynarodowego programu SEPIA, Archiwum Państwowe w Krakowie (2002); prowadziła wykłady w ramach programu Socrates w Institute of Art and Design EWTEK w Helsinkach, Finlandia (2003); udział w międzynarodowych warsztatach konserwatorskich „Conservation of Parchment” w Bibliotece Narodowej w Budapeszcie, Węgry (2004); udział w międzynarodowym seminarium oraz warsztatach naukowych na Uniwersytecie w Turynie, Włochy „Conservation and Restoration of Parchments” (2008); praca eksperta w ramach Trzeciej Międzynarodowej  Konferencji Ministrów Kultury CMM ASEM „Cultural Diversity: Realizing the Action Plan”, Kuala Lumpur, Malezja (2008); praca eksperta dla Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w zakresie utworzenia rekomendacji dla Międzynarodowego Spotkania Ministrów Kultury ASEM-CMM, Warszawa (2010); współpraca w ramach międzynarodowego projektu badań i digitalizacji „Photographic Preservation and Conservation of the Manuscript Collection in The Monasteries Marawe Krestos and Däbrä Abbay, Shire- province, Ethiopia” (The Arcadia Foundation, University of Toronto, Gothenburg University, University of Uppsala) (2015); prowadzenie międzynarodowych warsztatów konserwatorskich w ramach projektu Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP: Technical Training in Hue for Vietnamese Specialists in the Area of Renovation and Conservation of Historic Sites and Objects, Hue Monuments Conservation Center, Vietnam (2012). 

 

PROJEKTY NAUKOWE

LISTA PUBLIKACJI

ZREALIZOWANE DZIEŁA KONSERWATORSKO-RESTAURATORSKIE I ARTYSTYCZNE

NAGRODY ZA DZIAŁALNOŚĆ NAUKOWĄ LUB ARTYSTYCZNĄ

REFERATY WYGŁOSZONE NA MIĘDZYNARODOWYCH I KRAJOWYCH KONFERENCJACH TEMATYCZNYCH

PROWADZONE PRACE MAGISTERSKIE I PRZEWODY DOKTORSKIE

WYSTAWY